Ik moet nu van die pijn af

Je hoeft mij niet uit te leggen wat fysieke pijn is. Net zoals elk mens, heb ik ook wel kennisgemaakt met dit fenomeen. En niet één keer, maar regelmatig. Van hoofdpijn tot kiespijn tot buikpijn tot stijve spieren, maar vooral ook van een pijnen die niet weg lijken te gaan. Zo heb ik ooit meer dan 6 weken rondgelopen met een hoofdpijn en dat is echt niet meer leuk.

Paard

Als kind had ik heel veel last van oorpijn. Dan bouwde de druk van de troep die uit je oren wil komen zich op achter het trommelvlies in je oor. Jeetje, dat kan pijn doen. Ik was al volwassen toen het probleem zich weer voordeed. De dienstdoende huisarts gaf aan dat het niet lang meer kon duren alvorens het trommelvlies het zou begeven. Afwachten was het motto, maar voor de zekerheid gaf hij me een pijnstiller mee. 600mg, ik weet het nog goed. “Alleen gebruiken als het echt niet anders kan; je legt er een paard mee plat”, zei hij.

8 pillen per dag mag hoor

Gelukkig barstte het trommelvlies de volgende dag. Pilletje niet nodig gehad. 30 jaar geleden waren pijnstillers nog 100 & 200mg. Nu zijn we er zo aan gewend dat we 500mg of meer nodig hebben. Ik hoor mensen steeds vaker zeggen: “Ik mag 8 pillen per dag hebben hoor (a 500mg), ik moet toch van die pijn af”. Wacht even….met 600mg leg je een paard om zei de arts; nu 30 jaar later nemen 8x500mg per dag om van de pijn af te komen. Hmmm….

Er anders naar kijken

Inmiddels heb geleerd dat er andere manieren zijn om naar pijn te kijken. Dat je bewust worden van iets, vaak al helpt om de pijn te verminderen of te laten verdwijnen. Maar we zijn zo ongeduldig. Pijn komt nooit gelegen en we willen er zo snel mogelijk vanaf, alsof het een taboe is. Zou pijn in ons lichaam niet iets zijn dat ons iets vertelt over onszelf?

Groetjes,

&BE – Wiljo Dirkx