In de Mannelijke Perspectief Energie wereld zijn we gewend om te kopen wat we willen. Te gaan en staan waar we willen. Wanneer we dat willen. Het lijkt erop dat de bomen tot in de hemel groeien. Het kan allemaal niet op. Het lijkt erop dat het altijd zomer is. En dat het altijd zomer moet zijn. Ons comfort is ons heilig. Want we vinden dat we 3 x per jaar op vakantie moeten, want we hebben oh zo hard gewerkt. We moeten de nieuwste mode hebben. En een mooie auto voor de deur. Mensen moeten zien dat wij het goed hebben. Veel van die dingen zijn uiterlijke schijn. En hoewel we dat niet graag toegeven, weten we dat van binnen best wel.

We zijn bereid héél erg ver te gaan om onze comfortabele positie, onze hedonistische levensstijl, te handhaven en waarborgen. Als voorbeeld: een bonuscultuur in een bedrijf. Mensen zijn bereid over hun eigen persoonlijke grenzen heen te gaan om die bonus maar te hebben. Want meer geld, betekent meer ‘vrijheid.’

Kijk eens naar jezelf en bedenk of dat jij ook koste wat het kost vast wil houden en geen concessies wil doen? Dat het er eigenlijk op neerkomt, dat het belangrijker is dan jouw persoonlijke welzijn en energiemanagement. Is onze hedonistische kijk op het leven dan zo onmisbaar? Ben je bereid om consessies te doen, als je weet dat er een nóg mooier leven voor je ligt?