Er bestaat geen wezen dat men in de schepping ‘duivel’ noemt. Er is geen omlaag gevallen engel wiens core-business het is om verdeeldheid te zaaien en om mensen naar de metaforische hel te sturen. Het concept werd door de eeuwen heen met name door religies gebruikt om het kwade te illustreren. Je vindt het ook in andere vormen terug in culturen over de gehele wereld, zoals Indonesië, Afrika en Latijns-Amerika.

Bekijk het anders. We leven in een wereld van dualiteit. Dualiteit maakt gebruik van polariteiten (goed vs. slecht, hoog vs. laag, warm vs. koud, voor vs. tegen). Dat perspectief is er al millennia lang. Dus als er een goede God moet bestaan, dan moet volgens dat perspectief ook een negatief evenbeeld bestaan. We zijn tenslotte ondergedompeld geweest (oude wereld) in dualistisch denken.

De ‘duivel’ verwijst eigenlijk niet naar een wezen. Maar naar de verzameling van alle negatieve gedachten en overtuigingen die zich opgebouwd hebben in het menselijke bewustzijn gedurende de vele generaties van gezamenlijke Aardse ervaringen. Dit alles heeft zich uitgekristalliseerd als een ‘fysiek wezen’ of vorm van bewustzijn.

Neemt niet weg dat sommige culturen wel degelijk vormen kennen van ‘negatieve energieën’. Dit zijn samenklonteringen van niet-geïncarneerde zielen die bepaalde zielenprogramma’s hebben lopen. Dit resulteert in negatieve menselijke ervaringen.