Hard werken is noodzakelijk. Deze overtuiging zit enerzijds in onze cultuur, anderzijds is het een overtuiging die maar gedeeltelijk klopt: ‘Je moet er hard voor werken, want anders kom je nergens.’ Of misschien herinner je je deze nog: ‘Je denkt toch niet dat de zon voor niks opgaat.’

Nederlanders zijn al honderden jaren lang harde werkers geweest. Vooral in takken als landbouw, veeteelt, visserij, droogleggen van land en ga zo maar door. Men wist nooit of er de dag erna brood op de plank lag. Natuurlijk ontstaan er dan van dit soort overtuigingen die overgaan van generatie op generatie.

Het is tijd om de oude overtuiging te gaan herschrijven. Laten we het eens anders bekijken, gewoon pragmatisch. Als je iets onder de knie wil krijgen, bijvoorbeeld piano spelen, een spirituele methodiek leren of een andere taal leren, dan moet je daar inderdaad moeite voor doen. Er is zo’n uitspraak die zegt: “Je moet er tenminste 10.000 uur insteken om het onder de knie te krijgen” Daar zit in essentie een waarheid in. Maar als je iets doet wat je graag doet, waar je hart van vol is en waar je heel gepassioneerd mee bezig bent, dan zijn die 10.000 uur in no-time voorbij. Dan heb je er op een andere manier ‘hard voor gewerkt’. Hoe je het ook wendt of keert, als je iets echt onder de knie wenst te krijgen, moet je door de ervaring heengaan.

Het is niet nodig om te ploeteren, af te zien, je helemaal gek te maken of 120 uur per week in iets te stoppen. Onze maatschappij is veranderd naar een doelgericht ingestelde maatschappij. Dat betekent dat je ergens hard voor moet werken, want anders kom je er niet. Misschien zou het zinvoller zijn om voor jezelf eens uit te zoeken waar je blij van wordt en daar energie in te steken, in plaats van energie steken in iets wat je tijdens de voorbereiding al helemaal gek maakt.