Onthecht kijken is de observeerder zijn in een verhaal. Of noem het de waarnemer of toekijker. De waarnemer neemt waar, maar heeft geen oordeel. Hij of zij neemt alleen maar waar. Op dat moment ben je onthecht naar iets aan het kijken. Zonder mening, zonder oordeel en zonder de drive dat je iets moet doen.

Als je jezelf beter leert kennen (en hoe je dat doet, kunnen wij je bij het Centrum voor Nieuwe Balans Energie heel goed leren), ga je inzien hoe vaak je hoofd zich met alles bemoeit in het leven. Dat onthecht naar iets kunnen kijken, zo gemakkelijk niet eens is. Dat hoofd en je ego hebben overal een duidelijke mening over en schroomt ook niet om die mening te laten horen. Oh, dat hoofd, dat hoofd, dat hoofd….dat is zo geconditioneerd, dat het van elke stap die je ook maar zet, iets vindt. Zo wordt het nooit rustig in je hoofd, toch?

Onthecht leren kijken naar iets, ontstaat als je leert vertrouwen op je intuïtie (weten wij hier alles van). Dat is niet iets wat je even uit een boekje haalt. Dat leer je gaandeweg door het doen. Het helpt je om totaal anders naar de wereld te kijken. Om niet meteen met de hele massa mee te bewegen als er weer een volgende paniekgolf ontstaat.

Dat wil niet zeggen dat je niet mag meebewegen met een paniekgolf. Doe wat je niet laten kan, dan word je ook niet gek. Natuurlijk mag je meebewegen en soms is dat heel wenselijk. Maar vaak is het nuttiger om je even een onzichtbare mens te voelen die op een grote tak in een boom zit en naar die mierenhoop van angst en paniek kijkt en denkt: “Die zijn wel heel druk bezig met van alles”. Als je niet iedere keer meedeint met alles, word je de onschuldige toekijker. Dan word je diegene die tijdens elk proces kan zeggen: ‘time-out.’ Wat ga ik hier nu mee doen? Als je jezelf dit eigen maakt, ervaar je veel meer innerlijke rust.