Onze huidige variant hiervan wordt Halloween genoemd; ook wel All Hallow’s Eve. Samhain is de Keltische variant op oud en nieuw. Het is een deel van hetgeen men het “jaarwiel” noemt; ook wel het natuurlijke ritme van het leven zelf genoemd.

Het oogstseizoen is ten einde en de winter begint. Voor de Kelten is dit ook het begin van het nieuwe jaar. De lichte helft van het jaar wordt afgesloten en we gaan het donker tegemoet. Een markeerpunt in de cyclus van het leven, waarop de aarde zich weer gaat voorbereiden op een nieuw begin. 

De energie wisselt van uitbundig naar slapend. Alles en iedereen zoekt elkaars warmte op. Levenskracht wordt als het ware gebundeld en beweegt minder vrijuit, met kleinere bewegingen, is in een meer verstilde vorm aanwezig. Wij en de uiting van onze levenskracht volgen de natuur. Kijk maar eens naar bijvoorbeeld water: waar zij in de zomerse hitte zelfs stoom kan vormen, wordt zij nu weer kouder en vervormt zij wellicht zelfs tot een bevroren staat.

Naast letterlijk worden we ook uitgenodigd om figuurlijk naar binnen te gaan: de tijd vraagt om reflecteren op wat achter ons ligt, loslaten wat niet meer dient en later weer om voorbereidingen te treffen voor het nieuwe jaar.