Bij verlicht zijn, hebben mensen vaak diverse ideeën en opvattingen van hoe het er dan uit zou moeten zien. Het zou een staat van zijn betreffen waarin je niet meer geraakt wordt door enige emoties of gedachtepatronen die je nog hebt.

Het brengt je naar een staat van eenheidsbewustzijn, waarmee je op dat moment het dualistische denken overstijgt. Verlichting wordt met name toegedicht aan mensen die binnen Oosterse religies een bepaalde staat van zijn bereikt hebben, zoals in het Boeddhisme, de staat van Samadhi. Dat vergt enorm veel toewijding en meditatie om dat te bereiken. Meditatie is een vorm om verlichting te bereiken. Maar het is niet de enige vorm. Er bestaan meer mogelijkheden.

Natuurlijk is het bijzonder knap als je ergens in een grot in de Himalaya een staat van verlichting bereikt. Dat is een enorme prestatie, laat daar geen enkele misvatting over bestaan. Is het niet nog veel bewonderenswaardig om verlicht te worden, terwijl je ondergedompeld bent in de Westerse wereld van dualiteit?

Je zou denken dat ‘verlicht zijn’ het einddoel is van de ziel. Dat je vanaf dat moment alles bereikt hebt, wat er maar te bereiken valt. Grapjurk! Nee joh, dan begint het feest pas echt. Je ziel is nooit klaar met leren, groeien, ervaren en ontdekken. Vanaf nu krijg je te maken met uitdagingen en lessen die je in al die levens daarvoor nog nooit gehad hebt. Ehm, hoe ga ik dit nu weer aanpakken?

O ja, als jij denkt dat je al verlicht bent… spendeer dan eens een week met je (schoon)familie!