Het mannelijke denken van de laatste 13.000 jaar (ook wel Mannelijke Perspectief Energie genoemd) heeft er voor gezorgd dat de nadruk is komen te liggen op hoe vooral mannen tegen de wereld aankijken. Laten we even duidelijk zijn dat mannen niet per sé de boosdoeners zijn. Elk tijdvak heeft een centraal thema, een rode draad die er energetisch doorheen loopt. Mannelijke energie moest in dat tijdvak domineren. Het hoorde bij de evolutionaire proces van dat moment. Er zijn ook tijdvakken geweest waarin juist vrouwen de dominante soort waren. Waarbij mannen alleen dienden voor het verwekken van nageslacht, waarna ze (net als bij de bijen), gedood werden.

Mannelijke energie heeft gedomineerd. Dat heeft geleid tot uitspraken als ‘mannen zijn het sterke geslacht, vrouwen zijn het zwakke geslacht.’ Tot op de dag van vandaag zien we dat nog steeds terug in de maatschappij. Een vrouw die hetzelfde werk doet als haar mannelijke collega, krijgt nog steeds minder betaald.

Mannen zijn niet superieur aan vrouwen en vice versa. Ze zijn beiden even krachtig, even sterk. Allebei met hun sterke- en minder sterke punten. Want is warm beter dan koud, hoog beter dan laag, ver weg beter dan dichtbij? Het is slechts anders, niet beter of slechter. Nu ontstaat er een nieuwe balans tussen de mannelijke- en vrouwelijke energie (ook wel Nieuwe Balans Energie genoemd). Daarin komen deze krachten samen en vormen een gebalanceerd, harmonieus en zeer krachtig veld. Dan is 1+1 niet gelijk aan 2, maar gelijk aan ONEINDIG.